Μπορεί να Εκπληρωθεί η Μεγάλη Υπόσχεση των ΑΠΕ;

Ημ/νία δημοσίευσης: Τετάρτη, 1 Μαρτίου 2017

του Κ.Ν.Σταμπολή*

Πριν από λίγες ημέρες ο Σλοβάκος Επίτροπος και Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, υπεύθυνος για την Ενεργειακή Ένωση, κος Maros Sefcovic, σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε σε Ευρωπαϊκές εφημερίδες μεταξύ των οποίων και η Καθημερινή (19/2) πολύ φιλάρεσκα παρατηρούσε ότι επί των ημερών του η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επιτύχει τους βασικούς στόχους απεξάρτησης από τον άνθρακα όσον αφορά την οικονομική ανάπτυξη (που αυξήθηκε κατά 50% από το 1990 έως το 2016) με παράλληλη μείωση, κατά 22%, των εκπομπών ρύπων! Με την στροφή προς τις ΑΠΕ, και την Ενεργειακή Αποδοτικότητα, που όντως έχει, με τεράστιο κόστος, πραγματοποιήσει η ΕΕ τα τελευταία 20 χρόνια, να ευθύνονται κυρίως για αυτή την επιτυχία. Η δε γενικευμένη χρήση ΑΠΕ, και η ενσωμάτωση της στο ευρύτερο ενεργειακό σύστημα, μαζί με την προώθηση έξυπνων ενεργειακών συστημάτων ( smart grids) υπόσχεται, όπως τονίζει στο άρθρο του ο κ. Sefkovic, «μια κοινωνικά δίκαιη ενεργειακή μετάβαση στο εσωτερικό της Ευρώπης, ενισχύοντας παράλληλα την ανταγωνιστικότητα και την παγκόσμια ηγετική θέση της στον τομέα της κλιματικής δράσης εκτός των συνόρων της».

Όμως οι τεκμηριωμένες προβλέψεις δύο σημαντικών ετήσιων εκθέσεων για τον παγκόσμιο ενεργειακό τομέα που δημοσιεύτηκαν κατά τους τελευταίους τρεις μήνες, αφ’ ενός, το World Energy Outlook 2016 του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας (ΙΕΑ), και αφ’ ετέρου αυτή της BP (BP Energy Outlook 2017), έρχονται να βάλουν φρένο στην αισιοδοξία του κ. Sefcovic ενώ προκαλούν εκνευρισμό σε αρκετούς αιθεροβάμονες οικολογικών οργανώσεων που βλέπουν το μέλλον μόνο πράσινο. Αφού στην καλύτερη των περιπτώσεων οι ΑΠΕ, μαζί με τα υδροηλεκτρικά θα κατέχουν μερίδιο 15% του παγκόσμιου ενεργειακού μείγματος το 2035, από το 8% που είναι σήμερα, και αυτό παρά το γεγονός ότι παρατηρείται αλματώδης αύξηση της εγκατεστημένης ισχύος τους και της παραγόμενης από αυτές ενέργειας ( 7.1% ανάπτυξη των ΑΠΕ ανά έτος). Όμως εκτιμάται ότι τα επόμενα 20 χρόνια η αύξηση της παγκόσμιας ενεργειακής κατανάλωσης συνολικά θα είναι τόσο μεγάλη - θα αυξηθεί κατά 4.0 δισεκατομμύρια τόνους ισοδύναμου πετρελαίου - ώστε το μερίδιο των ΑΠΕ να παραμένει σχετικά μικρό.

Με το υπόλοιπο μέρος της ενεργειακής πίτας, δηλαδή το 85%, να καλύπτεται από το φυσικό αέριο, άνθρακα και πετρέλαιο (βλέπε διάγραμμα Shares ο f Primary Energy και Primary Energy Consumption by Fuel από την Έκθεση της BP). Έχει όμως τεράστιο ενδιαφέρον ότι και στο πλέον προωθημένο «οικολογικό» σενάριο του ΙΕΑ γνωστό ως 450 Scenario (υποδηλώντας τους στόχους για συμμετοχή του CO₂ μόνο κατά 450 mm στην ατμόσφαιρα) η συμμετοχή μη ανθρακικών πηγών ενέργειας (δηλαδή υδροηλεκτρικών, ΑΠΕ και βιοενέργειας), που περιλαμβάνουν όμως την «κακή» πυρηνική, μετά βίας φθάνουν το 32%. Όλο το υπόλοιπο αντιστοιχεί σε άνθρακα (13.47%), πετρέλαιο (22.35%) και φυσικό αέριο (22.18%). Συμπεραίνεται ότι το ενεργειακό μέλλον θα είναι μεν περισσότερο πράσινο και λίγο πιο καθαρό (υπό την έννοια του clean fuels) όμως θα απέχει από μία πλήρη απανθρακοποίηση. Για να συμβεί κάτι τέτοιο, και με τις παρούσες τεχνολογίες μόνο μία αλματώδης αύξηση της συμμετοχής της πυρηνικής ενέργειας (για baseload), με παράλληλη διείσδυση συστημάτων αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας, θα μπορούσε να μετριάσει την για πολλά χρόνια ακόμη προβλεπόμενη παντοδυναμία των υδρογονανθράκων.